Pogarszające się słyszenie, szumy lub piski w uszach, zawroty głowy o nieustalonej przyczynie, to powód do zgłoszenia się do specjalisty na badanie słuchu. Z problemami ze słuchem trzeba zgłosić się najpierw do lekarza pierwszego kontaktu, bo do laryngologa potrzebne jest skierowanie. Bez skierowania można wykonać badanie słuchu w gabinecie protetycznym.
Jak przeprowadza się badanie słuchu?
Jedną z podstawowych metod badania słuchu jest badanie audiometryczne, które jest bezbolesne i bezinwazyjne, a służy do oceny stopnia niedosłuchu. Polega ono na ustaleniu progów odbioru dźwięków w zakresie częstotliwości od 125 do 8000 Hz i pozwala ocenić, co faktycznie słyszy pacjent i jak poważne ma zaburzenia przewodnictwa dźwięków w narządzie słuchu. Na takie badanie powinna się zgłosić osoba, która zauważyła u siebie jakieś problemy ze słyszeniem, w przeszłości była narażona na hałas w pracy bądź jest po pięćdziesiątce (po 50. roku życia najczęściej pojawiają się pierwsze oznaki stopniowej utraty słuchu).
Do badania audiometrycznego wykorzystuje się audiometr, który generuje tony o różnej częstotliwości. Pacjent siedzi w wyciszonym pomieszczeniu ze słuchawkami na uszach i w momencie, gdy usłyszy dźwięk, musi nacisnąć przycisk.
Wyniki badania są przedstawiane w formie wykresu z dwiema krzywymi, które biegną wobec siebie równolegle. Przerywana linia odpowiada za przewodnictwo kostne, a ciągła za powietrzne przewodnictwo dźwięków. Gdy obie krzywe leżą blisko siebie, oznacza to, że audiogram nie zdiagnozował zaburzeń słuchu. Za prawidłowy wynik uznaje się próg słyszenia w zakresie 0-25 dB. Jeśli natomiast obie linie znajdują się w znacznej odległości od siebie, wykres wskazuje na objawy niedosłuchu. Wysoki próg słyszalności przy prawidłowych wynikach badania może również sugerować zaburzenia słuchu spowodowane dysfunkcją ucha wewnętrznego lub mózgu. Przekroczenie progu słyszenia 30 dB jest oceniane jako ubytek słuchu.
Gdzie wykonuje się badanie słuchu?
Audiometryczne badanie słuchu może przeprowadzić zarówno laryngolog (trzeba mieć do niego skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu), jak i protetyk słuchu (bez skierowania). Jeśli na podstawie wyniku badania specjalista stwierdza, że słuch pacjenta jest w normie, wystarczy okresowa kontrola za jakiś czas. W sytuacji, gdy ubytek słuchu ma charakter przewodzeniowy i może być leczony, protetyk zaleca konsultację u lekarza laryngologa. Jeśli natomiast ubytek ma charakter typowo odbiorczy, związany np. z wiekiem – pomóc mogą jedynie aparaty słuchowe, które można od razu zaprogramować adekwatnie do ubytku słuchu i na miejscu przymierzyć.
Od czego zależy wybór odpowiedniego aparatu słuchowego?
Dobranie właściwych aparatów słuchowych zależy przede wszystkim od rodzaju i stopnia ubytku słuchu, ale też od stylu życia pacjenta. Na rynku dostępne są aparaty nie tylko w różnych kolorach, czy rozmiarach, ale również stylach. Do wyboru są:
- aparaty z zewnętrzną słuchawką (RIC) – są mniejsze i bardziej dyskretne (słuchawka nie jest wbudowana w aparat, ale umieszczona w przewodzie słuchowym);
- zauszne aparaty słuchowe (BTE) – słuchawka jest wbudowana w aparat i wszystkie jego elementy znajdują się za uchem;
- wewnątrzuszne aparaty słuchowe – są bardzo dyskretne i idealnie dopasowują się do unikalnego kształtu ucha pacjenta.
Producenci aparatów słuchowych oferują również bezpłatne i łatwe w użyciu aplikacje na smartfony, dzięki którym pacjent może zdalnie dopasować aparaty do własnych potrzeb słuchowych bez konieczności odbycia wizyty w gabinecie protetyka słuchu.
