Pielęgniarska opieka długoterminowa w domu to specjalistyczna pomoc medyczna, którą pielęgniarki świadczą pacjentom w ich własnych domach. Taka opieka obejmuje m.in. monitorowanie zdrowia, pomoc w leczeniu i wsparcie dla rodziny pacjenta, aby chory mógł czuć się bezpiecznie i komfortowo. Wokół tej formy opieki narosło jednak wiele mitów, które mogą wprowadzać w błąd.
W artykule przyjrzymy się najczęstszym nieporozumieniom i wyjaśnimy, jak wygląda prawdziwa praca pielęgniarki w domowej opiece długoterminowej.
Mit nr 1: Praca pielęgniarki opieki długoterminowej w środowisku domowym to tylko monitorowanie pacjenta
Monitorowanie stanu pacjenta jest tylko częścią pracy pielęgniarki w opiece domowej. Ponadto wykonuje ona szeroki zakres świadczeń leczniczych, pielęgnacyjnych i higienicznych. Dodatkowo edukuje pacjenta i jego rodzinę, wdraża usprawnienia ruchowe dla przewlekle chorych, stosuje udogodnienia łóżkowe oraz prowadzi niezbędną dokumentację medyczną.
Jakie są świadczenia wykonywane przez pielęgniarkę w ramach opieki długoterminowej domowej?
Świadczenia lecznicze:
- przygotowanie chorego do badań diagnostycznych,
- udzielanie pierwszej pomocy, gdy zajdzie taka potrzeba,
- usuwanie szwów,
- opatrywanie ran i zmiana opatrunków,
- podawanie leków różnymi drogami,
- zakładanie lub wymienianie cewnika.
Świadczenia higieniczne i pielęgnacyjne:
- planowanie opieki pielęgnacyjnej nad pacjentem,
- karmienie pacjentów z zastosowaniem różnych technik,
- pielęgnowanie i nadzorowanie wkłuć dożylnych itp.,
- pielęgnowanie ran powstałych w wyniku odleżyn, odparzeń itp.,
- pomaganie w stosowaniu oraz utylizowaniu wyrobów medycznych.
Mit nr 2: Praca pielęgniarki w opiece domowej jest mniej wymagająca i łatwiejsza w stosunku do pracy w szpitalu
Praca w opiece domowej jest równie wymagająca jak praca w placówkach stacjonarnych, ale przybiera ona inną formę. Pielęgniarka pracująca z pacjentem w warunkach domowych zazwyczaj samodzielnie odpowiada za kompleksową opiekę i musi podejmować szybkie decyzje bez wsparcia innych specjalistów.
W opiece domowej nie ma lekarza prowadzącego ani dodatkowego personelu medycznego — pielęgniarka działa samodzielnie. To ona podejmuje decyzje dotyczące opieki nad pacjentem, czasami współpracując z lekarzem POZ. Każdy pacjent jest inny, dlatego dla każdego z nich musi być opracowany indywidualny plan opieki. To sprawia, że praca w opiece długoterminowej wymaga większego zaangażowania i szerokiej wiedzy medycznej.
Mit nr 3: Pielęgniarka w opiece domowej nie zajmuje się rodziną pacjenta
Pielęgniarki w opiece długoterminowej domowej edukują nie tylko pacjenta, ale także jego rodzinę w zakresie czynności pielęgnacyjnych oraz informują o postępach w leczeniu chorego.
Edukacja pacjenta jest kluczowym elementem pielęgniarskiej opieki długoterminowej domowej. Dzięki odpowiednio prowadzonej edukacji pacjent zdobywa wiedzę i umiejętności niezbędne do samoopieki, co przekłada się na lepsze funkcjonowanie w codziennym życiu.
Edukacja rodziny pacjenta w opiece długoterminowej domowej jest równie istotna jak edukacja samego pacjenta. Wiedza na temat opieki nad bliską osobą umożliwia członkom rodziny skuteczniejsze wsparcie pacjenta w codziennych czynnościach. Pielęgniarka dzieli się z rodziną swoją wiedzą i wieloletnim doświadczeniem, co pomaga w zapewnieniu optymalnej opieki. To współpraca z rodziną jest kluczowym elementem terapii.
Mit nr 4: Pielęgniarka opieki długoterminowej domowej opiekuje się tylko jednym pacjentem
Pielęgniarki opieki długoterminowej domowej często opiekują się kilkoma pacjentami, dojeżdżając do nich na zaplanowane wizyty w tygodniu. Takie działania wymagają dobrej organizacji czasu pracy.
Pielęgniarka odwiedza swoich pacjentów między godziną 8:00 a 20:00, minimum 4 razy w tygodniu — od poniedziałku do piątku. Czas wizyty jest zawsze ustalany z pacjentem lub/i jego rodziną. W ramach opieki długoterminowej pielęgniarka, pracując w pełnym wymiarze czasu pracy, może mieć maksymalnie 6 pacjentów.
Mit nr 5: Pielęgniarka w opiece długoterminowej domowej ma niższe kwalifikacje niż pielęgniarka pracująca w szpitalu
Kwalifikacje pielęgniarki w opiece długoterminowej obejmują nie tylko ukończenie szkoły średniej lub wyższej, ale także posiadanie aktualnego prawa wykonywania zawodu. Ponadto pielęgniarka powinna ukończyć kurs kwalifikacyjny lub specjalistyczny, aby móc pracować w opiece długoterminowej.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia pielęgniarka długoterminowa, by realizować świadczenia gwarantowane w ramach opieki długoterminowej w warunkach domowych, a także na oddziałach lecznictwa stacjonarnego, powinna mieć ukończony jeden z kursów kwalifikacyjnych lub specjalizację w dziedzinie opieki długoterminowej w zakresie: pielęgniarstwa przewlekle chorych i niepełnosprawnych, pielęgniarstwa zachowawczego, rodzinnego, środowiskowego, środowiskowo-rodzinnego, pediatrycznego, geriatrycznego lub paliatywnego.
Mit nr 6: Pielęgniarka nie ma możliwości rozwoju w opiece długoterminowej domowej
Pielęgniarki w opiece długoterminowej domowej nieustannie rozwijają swoje umiejętności. Każda wizyta u pacjenta to nowe doświadczenie, ponieważ każda sytuacja jest inna. Dzięki temu pielęgniarki zdobywają cenną wiedzę i poszerzają swoje kompetencje, co pozwala im lepiej dostosować opiekę do indywidualnych potrzeb pacjentów. Kongresy i konferencje z zakresu opieki długoterminowej stanowią również idealną okazję do rozwoju zawodowego.
