Pielęgniarstwo chirurgiczne otwiera przed pielęgniarkami szerokie możliwości rozwoju zawodowego. To specjalizacja niezwykle interesująca, ale jednocześnie bardzo wymagająca, ponieważ codzienna praca wiąże się z koniecznością radzenia sobie w stresujących i często dynamicznie zmieniających się sytuacjach. Przeczytajcie historię Magdaleny Rudnickiej.
Aby rozpocząć pracę jako pielęgniarka chirurgiczna, konieczne jest ukończenie studiów pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo oraz udokumentowanie dwuletniego stażu zawodowego. Nasza rozmówczyni rozpoczęła specjalizację po ukończeniu studiów drugiego stopnia na kierunku pielęgniarstwo, równocześnie odbywając dwuletni staż w placówce opieki długoterminowej.
Czas nauki
Magdalena Rudnicka w rozmowie z jestempielegniarka.pl podkreśla, że aby zdobyć specjalizację z pielęgniarstwa chirurgicznego, ukończyła cztery semestry obejmujące 840 godzin dydaktycznych. Nauka zakończyła się zdaniem egzaminu państwowego, którego pozytywny wynik potwierdził uzyskanie specjalistycznej wiedzy i umiejętności w wybranej dziedzinie pielęgniarstwa.
„Możliwość realizacji specjalizacji zawdzięczam Stowarzyszeniu Pielęgniarek i Położnych na rzecz Promocji Zawodu i Praw Kobiet „Oaza” w Ostrołęce. Program zajęć łączył teorię z praktyką, co miało kluczowe znaczenie, gdyż pozwalało nie tylko na weryfikację wiedzy teoretycznej, ale również na jej zastosowanie w realnych sytuacjach. Szkolenia specjalizacyjne są realizowane zgodnie z programem zatwierdzonym przez Ministra Zdrowia i publikowanym na stronie Centrum Kształcenia Podyplomowego Pielęgniarek i Położnych. Zakres materiału jest bardzo obszerny. W trakcie specjalizacji zdobywamy wiedzę z takich dziedzin jak bariatria, torakochirurgia, chirurgia dziecięca czy neurochirurgia. Praktyki obejmują m.in. ambulatorium chirurgii ogólnej, chirurgię jednego dnia, oddział kardiochirurgii oraz sale opatrunkowe, gdzie uczymy się zasad leczenia ran. Dodatkowo można pogłębiać wiedzę w wybranej dziedzinie chirurgicznej”
– mówi Magdalena Rudnicka, pielęgniarka chirurgiczna.
Nasza rozmówczyni zdecydowała się na specjalizację w zakresie leczenia ran i przetok, co okazało się niezwykle przydatne podczas jej pracy na oddziale geriatrycznym. Zdobyta wiedza była nieoceniona w opiece nad seniorami. Możliwość dalszego zdobywania podspecjalizacji stanowi jej zdaniem wyjątkową szansę na rozwój zawodowy. Jej pasja do pielęgniarstwa chirurgicznego zaprowadziła ją na oddział otolaryngologii, gdzie obecnie pracuje i nieustannie poszerza swoje umiejętności.
W praktyce
Każda pielęgniarka, niezależnie od miejsca pracy, realizuje szereg kluczowych zadań, takich jak prowadzenie dokumentacji pacjenta, monitorowanie jego parametrów życiowych, w tym tętna, ciśnienia krwi czy temperatury ciała, a także pobiera materiał do badań diagnostyczno-laboratoryjnych.
„Lista zadań pielęgniarki specjalistki w dziedzinie pielęgniarstwa chirurgicznego jest bardzo szeroka, a szczegółowe obowiązki zależą od miejsca pracy i specyfiki oddziału. Przykładowo, pielęgniarka chirurgiczna odpowiada za kompleksowe przygotowanie pacjenta do operacji lub zabiegu. W zakres tych obowiązków wchodzi przygotowanie tzw. pola operacyjnego, zgromadzenie pełnej dokumentacji medycznej, przeprowadzenie wywiadu pielęgniarskiego oraz wyjaśnienie pacjentowi, na czym będzie polegał zabieg, co znacząco wpływa na jego poczucie bezpieczeństwa”
– wyjaśnia Magdalena Rudnicka.
Pielęgniarka chirurgiczna podejmuje również decyzje dotyczące opieki nad pacjentem w zależności od jego stanu zdrowia. Jest odpowiedzialna za wdrożenie działań zapobiegających zakażeniom, opracowanie planu pielęgnacji, a także stosowanie specjalistycznych opatrunków, np. w przypadku ran przewlekłych czy trudno się gojących. Wykorzystując swoją wiedzę, pielęgniarka może wykonywać zaawansowane zabiegi pielęgnacyjne, takie jak opracowywanie ran, drenaż przetok, czy zakładanie opatrunków podciśnieniowych (VAC).
„Naszym zadaniem jest również zapewnienie pacjentowi komfortu poprzez właściwe uśmierzanie bólu oraz łagodzenie innych dolegliwości. Jako specjalistki mamy uprawnienia do prowadzenia oceny bólu, stosowania odpowiednich metod jego łagodzenia, a także monitorowania skuteczności podjętych działań”
– dodaje Magdalena Rudnicka.
Pielęgniarki chirurgiczne, które ukończyły specjalizację operacyjną, mogą asystować lekarzom podczas zabiegów, przygotowywać i podawać narzędzia chirurgiczne, kontrolować zużycie materiałów operacyjnych oraz współuczestniczyć w działaniach zapewniających sterylność pola operacyjnego.
Ważnym elementem pracy pielęgniarki chirurgicznej jest edukacja pacjenta i jego bliskich.
„Uczymy pacjentów i ich rodziny, jak samodzielnie dbać o zdrowie, na przykład jak wymieniać worki stomijne, zmieniać opatrunki czy zapobiegać odleżynom. Prowadzimy także instruktaż dotyczący ćwiczeń oddechowych, które pomagają zapobiegać powikłaniom pooperacyjnym, oraz wyjaśniamy zasady odpowiedniej diety i higieny po zabiegu”
– tłumaczy Magdalena Rudnicka.
Rozwój kompetencji
Możliwość dalszego poszerzania kompetencji zawodowych jest jedną z największych zalet tej specjalizacji.
„Zakres wiedzy i umiejętności, które możemy zdobywać, jest bardzo szeroki. Wszystko zależy od naszego zaangażowania i chęci do nauki. Pielęgniarka chirurgiczna może pełnić rolę lidera w zespole terapeutycznym, brać udział w badaniach naukowych, a także realizować specjalistyczne kursy w zakresie np. leczenia ran, zarządzania infekcjami chirurgicznymi czy pielęgnacji pacjentów z nowoczesnymi urządzeniami wspomagającymi leczenie”
– mówi Magdalena Rudnicka.
Jak dodaje, w pracy pielęgniarski chirurgicznej niezwykle ważne jest, aby krok po kroku wyjaśniać pacjentowi, co będzie się z nim działo. Taka wiedza daje choremu poczucie bezpieczeństwa i redukuje stres, co w efekcie przekłada się na szybszy powrót do zdrowia. Dzięki szerokim kompetencjom i zaangażowaniu specjalistka w dziedzinie pielęgniarstwa chirurgicznego może skutecznie wspierać pacjentów na każdym etapie ich leczenia i rekonwalescencji. Jej rola jest kluczowa zarówno na sali operacyjnej, jak i poza nią – w procesie edukacji, pielęgnacji i wsparcia emocjonalnego.
Czy to moje miejsce?
Zdobywanie specjalistycznej wiedzy, a przede wszystkim praktyczne doświadczenie w pracy na konkretnych oddziałach szpitalnych, pozwala młodym pielęgniarkom lepiej zrozumieć, na czym w przyszłości będzie polegać ich praca. To także doskonała okazja, aby odpowiedzieć sobie na kluczowe pytanie: czy ta ścieżka zawodowa mi odpowiada i czy chcę ją kontynuować?
„Przed praktykami, które lata temu odbywałam na oddziale neurochirurgii, nie myślałam o pracy w tej dziedzinie. Podczas zajęć praktycznych mogliśmy obserwować operację usunięcia tętniaka mózgu. Precyzja przebiegu zabiegu i zastosowane techniki zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Wtedy uświadomiłam sobie, że pielęgniarstwo chirurgiczne to właściwy wybór zawodowy. To dziedzina, w której można się nieustannie rozwijać i pogłębiać wiedzę”
– wspomina Magdalena Rudnicka.
Pielęgniarstwo chirurgiczne otwiera przed specjalistkami szerokie możliwości zawodowego rozwoju, ale wymaga również wyjątkowej odporności psychicznej. Zadania, którym należy sprostać, są niezwykle odpowiedzialne i często wykonywane pod presją czasu.
„To prawda. Pielęgniarka chirurgiczna musi nieustannie poszerzać swoją wiedzę, ponieważ standardy opieki nad pacjentami oraz procedury medyczne zmieniają się wraz z rozwojem medycyny. Z tego powodu uczestnictwo w kursach, szkoleniach czy kongresach jest nieodzowne. To bywa wyczerpujące, ale równie dużym obciążeniem jest presja związana z sytuacjami kryzysowymi, np. nagłym pogorszeniem stanu zdrowia pacjenta czy komplikacjami pooperacyjnymi”
– przyznaje Magdalena Rudnicka.
Jednym z największych wyzwań psychicznych w pracy pielęgniarki chirurgicznej jest radzenie sobie ze śmiercią pacjentów. Jak podkreśla nasza rozmówczyni, do tego nigdy nie można się przyzwyczaić. Niektórzy pacjenci zostają w pamięci na całe lata. Trudno zapomnieć emocjonalnie obciążające sytuacje, takie jak nagłe krwawienia czy inne nieprzewidziane zdarzenia.
„W takich chwilach kluczowe jest zachowanie profesjonalizmu – umiejętność panowania nad stresem, współpraca z lekarzem i pełne skupienie na zadaniu. Świadomość, że od mojej pracy zależy los pacjenta, to ogromna odpowiedzialność. Jednak gdy wszystko idzie dobrze, odczuwamy satysfakcję, że udało się zażegnać niebezpieczeństwo”
– mówi Magdalena Rudnicka.
Zapanować nad stresem
Magdalena Rudnicka przyznaje, że początki w tej profesji bywają trudne. Na początku drogi zawodowej nie radziła sobie z emocjami związanymi z trudnymi sytuacjami w pracy. Z czasem nauczyła się jednak oddzielać życie zawodowe od prywatnego. To kluczowe, aby zachować równowagę psychiczną.
„Relaksuję się, czytając książki, działam charytatywnie i staram się spędzać jak najwięcej czasu z rodziną. Pielęgniarstwo chirurgiczne to nie tylko praca, ale także ciągłe wyzwanie. To zawód dla osób, które chcą się rozwijać, są odporne na stres i gotowe na odpowiedzialność. Ten zawód wymaga nieustannego zaangażowania, ale też daje ogromną satysfakcję”
– podsumowuje Magdalena Rudnicka.
Fot. freepik.com
Zapraszamy do kontaktu z naszą redakcją pielęgniarki, które ukończyły inne specjalizacje i chcą się podzielić swoimi doświadczeniami. Chętnie opiszemy wasze historie.
